W sobotę, 28 grudnia br., byłam na wspaniałym wernisażu w Galerii Linie – Arte. Sztuka, Eksperyment. Zmiana, którą założyła i prowadzi Ludka Gałkiewicz.

Ludka z prawej, Jola z lewej strony
Foto: Joanna Biela Garrido

Foto: Joanna Biela Garrido

Wystawa zatytułowana „Moje szycie” pokazała różności stworzone igłą i maszyną przez Jolę Różycką.

Projekt graficzny – Agata Dondzik

Jak wspomina Jola, w codzienności jej dzieciństwa lat 60. „szycie było niemal jak gotowanie. Szyła babcia, mama, ciocia. One dla sióstr, sąsiadów, córek, mężów” – Jola dla lalek.

Jola – bohaterka wernisażu
Foto: Joanna Biela Garrido

Nożny Singer kojarzy się Joli „ze złamanymi igłami, niemożnością dosięgnięcia pedału i wielką determinacją”. Inspiracją były „piękne, naturalne materiały w sklepach włókienniczej Łodzi, czasopismo Burda i jego wykroje oraz babcia pokazująca w praktyce zawiłości opisów i sztuczki wszywania rękawa”.

W późniejszym czasie, w dobie Łucznika z silnikiem elektrycznym, Jola szyła dla siebie i swoich ówczesnych sympatii.

Jola szycie traktuje jak nieskrępowany taniec, „bez reguł czy znajomości kroków, który tańczy się kiedy ma się ochotę, bo po prostu się lubi, który cieszy, bo daje ciału przyjemność i swobodę”.

Na wernisażu spotkałam mnóstwo przyjaciół i znajomych, poznałam także nowych, ciekawych ludzi.

Foto: Joanna Biela Garrido

Ta roześmiana kobieta, która rozmawia z Jolą to Ania – moja przyjaciółka z ławy szkolnej z wnuczką. Na wernisażu był także jej syn, czyli spotkanie aż trzech pokoleń.

Foto: Joanna Biela Garrido

Na dowód, że byłam i widziałam, zdjęcie z Jolą i jedną z młodszych uczestniczek imprezy. Ja ta w czarnym oczywiście.

Foto: Joanna Biela Garrido

Z wystawionych ciuchów kupiłam trzy rzeczy – sukienkę, szalo-rękawki, które na zdjęciu pokazuje Jola i tunikę. Na pewno mnie kiedyś w nich zobaczycie. 

Foto: Joanna Biela Garrido

Dziękuję Joannie Biela Garrido za udostępnienie zdjęć.