Dom mody Yves Saint Laurent skończył 50 lat! Można powiedzieć, że marka jest 50plus.

Powstał w 1962 r. Pierwsza kolekcja YSL, pod własnym nazwiskiem, z 29 stycznia 1962 r. okazała się wielkim sukcesem.

Reginald Gray, Yves Saint Laurent, 1976

Yves Henri Donat Mathieu Saint Laurent (1936–2008) obok Coco Chanel, Elisy Schiaparelli i Christiana Diora uchodzi za jednego z najwybitniejszych twórców mody XX wieku.

Urodził się 1 sierpnia 1936 r.  w Oranie w Algierii.

W roku 1953, w wieku 17 lat przybył do Paryża z matką i teczką własnych rysunków.

Jako 18-latek studiował w École de la Chambre Syndicale de la Haute Couture Parisienne. Na zakończenie studiów wziął udział w konkursie na suknię koktajlową organizowanym przez Międzynarodowy Sekretariat Wełny (Woolmark). Otrzymał pierwszą nagrodę za asymetryczną suknię, którą wykonano w pracowni Huberta Givenchy.

Dzięki ówczesnemu redaktorowi naczelnemu Vogue’a (Michel de Brunhoff), który w 1954 r. zaaranżował spotkanie młodego projektanta z Christianem Diorem, Sain Laurent został zatrudniony u Diora na stanowisku głównego projektanta. Po śmierci Christiana Diora w 1957 r. YSL stanął na czele domu mody Diora i uratował go właściwie od bankructwa.

Pierwsza kolekcja couture, pokazana 30 stycznia 1958 r., w której projektant wylansował linię trapezu dla luźnych sukni i płaszczy, odbiła się głośnym echem w świecie mody. Redaktorki działów mody podobno płakały na pokazie ze wzruszenia, a w jednej z francuskich gazet pojawił się napis: „Saint Laurent ratuje Francję”.

W czasie wojny francusko-algierskiej (1954–1962) projektant został powołany do wojska, gdzie doznał głębokiego załamania nerwowego w związku z brutalnym traktowaniem go przez kolegów z powodu orientacji homoseksualnej. Przebywał w szpitalu psychiatrycznym, w którym przechodził nieskuteczną terapię elektrowstrząsową, mającą na celu jego przemianę w heteroseksualistę. Został zwolniony z wojska i wyrzucony z domu mody Diora.

Wówczas założył własny dom mody przy finansowej pomocy Pierre’a Bergé, swojego partnera w życiu i w interesach, którego poznał właśnie na pogrzebie Diora.

Od tamtej chwili istniał jasny podział ról, Yves projektował, Pierre zajmował się stroną finansowo-organizacyjną.

Foto: AP

Z lat 60. pochodzą znane modele:

– luźna sukienka ze wzorami zaczerpniętymi z abstrakcji geometrycznej Mondriana – 1965 r.

Zdjęcie: Yves Saint Laurent, Centrum Pompidou w Paryżu w 2002 r.
Foto: Remy De La Mauviniere AP

– le smoking, garnitur dla pań – 1966/1967

Foto: EAST NEWS (Zeppelin)

– dufflecoats i kurtki z frędzlami – aluzja do protestujących studentów – lato 1968.

W 1966 r. YSL zaprojektował kultowy czarny płaszcz z lakierowanej skóry noszony przez Catherinę Deneuve w filmie „Piękność dnia”; w 1977 r pojawiły się perfumy „Opium”.

Ponadto dom mody YSL zasłynął kolekcjami pop-artu z nadrukami Andy’ego Warhola i Picassa.

W latach 80. i 90. jego projekty nie wzbudzały już takiej emocji jak w latach wcześniejszych. W 1999 r. YSL przekazał Albertowi Elbazowi prèt-à-porter, a sam skupił się na haute coulture, w celu „zachowania wartości mody”.

Yves Saint Laurent odszedł na emeryturę w styczniu 2002 r., w czterdziestolecie rozpoczęcia swojej kariery.

Do 2004 r. projektantem odzieży pod marką YSL był Amerykanin Tom Ford, a po roku 2004 – Włoch Stefano Pilati.

W marcu 2012 r. stanowisko dyrektora kreatywnego objął Hedi Slimane. Zatrudnił go Pierre Bergé. Hedi Slimante mieszka w Los Angeles i tam będzie przygotowywał swoje kolekcje, nie Paryżu.

W 1993 r. dom mody YSL sprzedano farmaceutycznemu Sanofi.

W 1999 r. grupa Gucci, część grupy PPR (Pinault-Printemps-Redoute) odkupiła markę YSL.

Yves Saint Laurent zmarł na raka mózgu 1 czerwca 2008 w swoim domu w Paryżu w wieku 71 lat. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 5 czerwca 2008 w Paryżu, w kościele Św. Rocha. Wziął w nich udział Prezydent Francji – Nicolas Sarkozy z małżonką oraz projektanci mody, m.in. Jean-Paul Gaultier, Christian Lacroix. Po kremacji jego prochy miano rozsypać w ogrodzie willi Saint Laurenta w Marrakeszu.

Według New York Times, kilka dni przed śmiercią, Saint Laurent i Bergé zawarli związek cywilny.

Widzieliście film dokumentalny „Szalona miłość – Yves Saint-Laurent’, reż. Pierre Thoretton? Jeżeli nie, to gorąco polecam.